de muur

Best wel vroeg vertrokken vanmorgen. Om 7 uur stond er een heel klein busje voor ons hostel klaar. Na met 10 personen in een 7 persoonsbusje gepropt te worden werden wij gelukking in Peking ergens gedropt bij een grotere bus. Gelukkig maar want dit was geen zitten voor een stel van die grote europeanen. Na 160 km gereden te hebben en aangekomen te zijn bij de het punt waar je de muur kan beklimmen, hebben wij er voor gekozen om niet de 10 km te nemen maar de kortere afstand, want dat wilden we leon niet aandoen. Achteraf zaten wij erdoor en leon nog lang niet, maar ja!

In het kader van de olympische spelen zijn ze hier in peking en omstreken, dus ook bij de muur, alles in een turbotempo aan het opknappen. dus dachten wij natuurlijk weer van het is hier megadruk maar dat was helemaal niet waar. De mensen uit onze bus en een paar chinezen, thats all. De klim was het zeker waard, want eenmaal daar gekomen is het gewoon kicken. Wij allemaal vonden het echt heel gaaf. We hebben van post 5 naar post 10 geklommen. Wij zijn achtervolgd door 2 souvenierjagers maar die wij hebben afgekocht omdat we er gek van werden. Ondanks de bloedhitte bleven ze maar bij ons lopen. Cor we hebben echt ons best gedaan om mooie foto;s te maken en al je raad aangenomen dus ook geflitst, zie zelf maar. Mam, je moet dit zeker gaan zien echt geweldig. Denise, China is ook echt iets voor jou. Na afloop gegeten en mijn ogen uitgekeken op het schitterende damestoilet wat een zgn, triotoilet is. Met z'n drieen naast elkaar hangen zonder deur, heel gewoon hier. Geloof me dit doe je niet met plezier, maar hier vinden ze het heel gewoon, te ranzig voor woorden. Een kleine oponthoud van zo'n 2 uur na afloop ivm een gekantelde vrachtwagen. Niet vreemd hier als je ziet hoe ze hier rijden. Een rijstijl naar het hart van marcel. Hij vindt het hier lekker snel gaan, rechts en links inhalen, super gewoon. Nu gaan we lekker slapen, want morgenavond vertrekken we met de trein naar XIAN, we zijn benieuwd. Veel liefs Hellen, Marcel, Cas en Leon