Een lek band, kapot ventiel en de graslanden

De plannen waren klaar, wij zouden naar de Sanke graslanden gaan, een prachtig gebied zo ongeveer 17 km vanaf ons Hostel, maar dan natuurlijk wel op de fiets. Een lieve chinese heer (leraar, want dat zijn ze hier allemaal) vroeg ons of hij ook mee mocht met zijn fiets. Natuurlijk, gezellig toch zeiden wij. Na 7 km een klap en ja hoor klapband bij Cas. Oei wat nu, fiets laten staan en achterop bij Hellen. Volgens onze chinese vriend waren onze banden te hard opgepompt dus moest er ook bij Hellen wat lucht uit, oke marcel wil het ventiel van het voorwiel losdraaien en pang, kapot. Oke dan ook niet achterop, maar terug. Ja hoor er komt een auto aan met oplegger en daar kunnen twee fietsen op en marcel tesamen met cas en leon kunnen ook mee. Hellen fietst dan maar gewoon terug, heeft ze toch nog iets gedaan. Helaas afscheid moeten nemen van onze chinese vriend die is maar alleen gegaan. Hellen liet het er toch niet bij zitten want die graslanden moeten gezien worden, vindt zij, ze is er toch. Taxi geregeld en binnen 1 uur weer terug. Zag er mooi uit maar niet bijzonder vonden wij allemaal. Het is een dorp waar nomaden leven die kan je dan voor geld bezoeken, hoe bedoelt u toeristisch. Laat maar zitten wij zijn gewoon teruggegaan want de volgende dag eerst kijken of we kaartjes konden kopen voor de bus en daarna een bergwandeling maken. Gelukkig was het de volgende dag vrij fris, dus lekker de bergen in, het is daar tenslotte 2900 meter hoog. Terwijl wij naar boven liepen begon het te regenen en hebben wij geschuild in een gebedstempel, waar je er daar erg veel van heb. De bevolking loopt de hele dag langs deze gebedsrollen, het gaat maar door. Enfin wij nog verder lopen en daar komen we bij een dorpje waar kinderen naar een waterpomp lopen om de flessen en jerrycan te vullen met water, wat echt heel zwaar is voor die kleine mannetjes. Marcel vindt het zo zwaar dat hij die jerrycan gaat dragen voor die kinderen en meeloopt waarop dat jongetje vraag of wij mee naar binnen komen. Wij stappen daar binnen en worden gegroet door Oma, want papa en mama zijn aan het werk, althans dat kunnen wij uit ons handen en voetenwerk en de taalgids halen. De kinderen worden hier grotendeels opgevoed door oma, vandaar. Dan krijgen we heerlijk thee aangeboden, meloen en brood met schapenvet. Helaas gaan we voor de thee maar de rest slaan wij af, want wij voorzien anders darmproblemen. Het alternatief was zonnebloempitten, die heeft Leon in ieder geval aangenomen, want casper die wil helemaal niets aanraken, zelfs niet zijn thee, waar zojuist de kat een likje van heeft genomen. Gek he. Ze wilden toch nog met z'n allen op de foto (zie hieronder). We zijn uiteindelijk na een paar slokken thee en een ervaring rijker vertrokken.

Op 7-8-07 vroeg eruit om om 07.30 uur met de bus weer terug te gaan richting Lanzhou, wat een prachtige rit is met schitterende bergen. Aangekomen in Lanzhou aan ongeveer 10 taxichauffeurs gevraagd om ons naar ons hostel te brengen, helaas spreken ze daar geen woord engels alleen chinees. Een probleem dus want ze kunnen ook geen engels lezen. Uiteindelijk door een taxi meegenomen maar die heeft met ons rondgereden en wist ook absoluut de weg niet. Uiteindelijk heeft Hellen uit de Lonely Planet maar een ander adres gekozen en zijn we daar afgezet. Die avond in een heerlijk luxe hotel geslapen met schoon, let wel, een schoon toilet en douche, want dat laat hier veel te wensen over. Die dag nog de witte pagode bezocht in Lanzhou, wat overigens ook twee miljoen inwoners heeft. De pagode is echt een publiekstrekker geworden en hij is ook niet wit, maar al met al toch een mooi uitzicht. Lekker stoer met een kabelbaan omhoog. Het uitzicht vanaf de berg is over de Yellow River, die echt heel geel is en ook tevens het riool van de stad is. Maak voor de chinezen niet uit want die varen met vlotten erin.

De volgende dag vroeg eruit want het vliegtuig vertrok om 08.50 uur richting XIAN. Daar gezellig stephen ontmoet, die het ook hier in China reuze naar zijn zin heeft. We gaan vandaag nog als de regen een beetje minder wordt met de fiets op stap en vertrekken vanavond richting Kunming (zuiden van China).
Het blijft een bijzonder en prachtig land.Helaas kunnen de foto's niet geplaatst worden, we proberen het bij het volgende internetcafe nogmaals.

Liefs, Marcel, Hellen, Cas en Leon